پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سیاست در کشورهای جهان سوم امری،محرمانه و بعضا انحصاری قلمداد می شود در حالی که در اصل امری همگانی و مشارکتی است. سیاست همانند سایر حوزه ها و نهادهای اجتماعی، نیازمند تخصص و فناوری و الزاما سیاستگذاری است. وقتی سیاست را به سلیقه، انحصار، ادعا و بدعت تقلیل داده و محدود می کنیم ، مشارکت همگانی و تخصص گرایی از درونش رخت بر بسته و تبدیل به پدیده ایجاد نظم از راه سرکوب می شود. اشتباهی که غالب دیکتاتورها ، حکومت های تمامیت طلب و دولت های کودتا ، مرتکب آن می شوند. در دیدگاه سیاسیون در چنین جوامعی ، دموکراسی معنا نداشته و در حداکثر موارد، دادن حق رای به مردم برای انتخاب از بین گزینه های تعیین شده توسط سیاسیون است. این در حالی است که در معنای واقعی، دموکراسی یعنی حق و توان مردم در مواجهه و برخورد با کانون های قدرت. چنین برداشتی از دموکراسی، سیاست را تحت نظارت اجتماع قرار می دهد نه اینکه اجتماع تابع سیاست باشد. سقوط حکومت اسد ، درس های خوبی برای کشورهای گوناگون و دولت های مختلف می تواند داشته باشد. غلامعلی دهقان معتقد است که در نیم قرن گذشته خاورمیانه شاهد سقوط حکمران‌ها بوده که در سقوط‌شان عوامل متعدد ولی مشترکی وجود داشته است. دلیل اول مشترک سقوط این حاکمان این بود که در این کشورها چیزی به اسم مشارکت سیاسی مردم به معنای واقعی کلمه وجود نداشت. به تعبیری این رهبران به مقوله‌ای تحت عنوان توسعه سیاسی بی‌توجه بودند. در این کشورها اگر مشارکتی بود هم صرفا جنبه نمایشی و تصنعی داشت. وقتی توسعه سیاسی مفقود شد و مردم در امر سیاست کشور برای خود نقشی قائل نبودند، بدیهی است‌ در روزهای سرنوشت که پای نظام سیاسی کشور در میان است، به میدان نخواهند آمد.شخصی شدن قدرت و دور شدن از آحاد ملت زیربنای سیاست کشور را متزلزل و به تعبیری لق می‌کند و کافی است تندبادی بوزد و همه چیز را ویران کند. اتفاقی که در این کشورها رخ داد. به همین دلیل من معتقدم باید منافذ حضور مردم در امور سیاست را همیشه باز نگه داشت نه اینکه با بهانه‌های مختلف آنها را مسدود کرد. دومین ویژگی مشترک دولت های ساقط شده،اتخاذ رویکرد امنیتی در اداره کشور و دل خوش بودن به درآمدهای ناشی از اقتصاد رانتیر بوده(دولت رانتیر دولتی است که بیش از چهل درصد درآمدش از صادرات یک کالا تامین می‌شود) تا توده مردم در آرامش کاذب بسر برده و دور از دنیای سیاست باشند.دولت‌های ‌رانتیر پول و رانت می‌دهند و قدرت می‌گیرند. برخلاف کشورهای پیشرفته که مالیات می‌گیرند و‌ به جامعه قدرت می‌دهند. وقتی‌ دولت‌ رانتیر‌ شکل گرفت‌‌ دولت‌ها جا‌معه و شهروندان را به خود وابسته می‌کنند و نیازی هم به مشارکت واقعی و ‌حضور نخبگان سیاسی و‌ مشارکت طبقه متوسط نمی‌بینند. سومین عامل مهم سقوط حاکم در این کشورها شکل نگرفتن حتی یک طبقه اجتماعی حامی حکومت بوده است. کشورهای جهان سوم باید برای عبور از مرحله‌گذار به توسعه همه‌جانبه از حمایت بخشی از جامعه برخوردار باشند. در این کشورها هیچگاه طبقه حامی که در روزهای سخت به میان‌ آید ایجاد نشد. برای همین با یک تندباد سیاسی همه چیز یک شبه از میان رفت.در خصوص سوریه، واقعیت این است که اوضاع سوریه از دست جریان حاکم خارج و مخالفان اسد خیلی زود دست بالا را در تحولات جاری پیدا کردند. شرایط به شکلی بود که انگار نه حامیان بین‌المللی وی و نه موافقین داخلی عزمی برای حمایت از اسد نداشتند.

علی شکوری راد در خصوص فعالیت اصلاح طلبان در جریان حوادث سال 1401 به جماران می گوید: «اصلاح‌طلبان در چنین شرایطی عملا در حاشیه قرار گرفتند، ولی بیکار ننشستند و روش های غلط برخورد با مردم در اعتراضات خیابانی را نقد کردند. در حقیقت نقش اصلاح‌طلبان، نقد رفتاری بود که در برخورد با اعتراضات خیابانی صورت می‌گرفت. اصلاح طلبان در زمره معترضین بودند، اما معترض کف خیابان نبودند، معترضی بودند که از مطالبات برحق مردم حمایت می‌کردند».

تجارب سال های سال فعالیت مان در حوزه های مختلف و ارکان زندگی به راحتی به ما ثابت می کند که خیلی غافل ، خودخواه و خودمحور هستیم.شاید بد نباشد که از جام جهانی درس بگیریم و باور کنیم مثلث مدیریت، تلاش آمیخته به مهر و عواطف لطیف انسانی، و قانون پذیری انسانها معجزه می کند. به این عبارت توجه کنید : می‌خواهم قبل از مردن، لئو را در آغوش بگیرم؛ این انسانی ترین و خوش معنا ترین آرزوی مونیکا دومینا معلم کلاس اول لئونل مسی است. آیا وقت آن نرسیده که مدیریت ، سیاست، برخورد با هم نوع و مواردی همانند را از زاویه ای جدید بنگریم؟ متن زیر به قلم محسن محمدباقرزاده، هشت درس و دیدگاه در این خصوص را بیان می کند.

کریستین کوپر یکی از آدم‌هایی است که موفق شده‌ از تلۀ فقر فرار کنند. او می‌گوید «وقتی تپانچۀ شروع مسابقه به صدا درمی‌آید، افراد فقیر هنوز تا خط شروع خیلی راه دارند. پس من چگونه از این وضع خلاص شدم؟ اتفاقی». کوپر حالا سالانه ۷۰۰ هزار دلار درآمد دارد، با این‌حال همچنان می‌ترسد و نگرانی و دلهرۀ آینده را دارد، یادگاری از دوران کودکی که نمی‌دانست وعدۀ بعدی غذا روزی‌اش می‌شود یا گرسنه می‌ماند. تحقیقات نشان می‌دهند که استرس ناشی از فقر چطور در بزرگ‌سالی و حتی در نسل‌های بعد هم خودش را نشان می‌دهد. استرس‌های ناشی از فقر تأثیری زیست‌شناختی دارد که ممکن است یک عمر طول بکشد . این متن بشکلی بنیادین به این گونه اثرگذاری ها ، می پردازد.

مدیرعامل مؤسسه زنان سرزمین خورشید درباره تعطیل شدن این مؤسسه می‌گوید: از اهداف‌مان فاصله گرفتیم، با دست‌های بسته نمی‌توان شنا کرد. بعد از تعطیلی ما از ۵۰زن حمایت می‌کنیم و تا ۶ماه به آن‌ها مشاوره، بسته‌های غذایی و کمک‌های مالی ماهانه برای معیشت و مسکن می‌دهیم و به‌تدریج آن‌ها را به مراکز دیگر وصل می‌کنیم.

دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: دانشگاه در ایران نمادی از فرهنگ کشور است و باید در راستای مسائل دینی حرکت کند و توان نقد و فهم تحلیلی جامعه را تقویت کند.

رژیم صهیونیستی «ناوی پلای» گزارشگر سازمان ملل در خصوص تحقیق در مورد موارد نقض حقوق بشر در فلسطین اشغالی را به سوگیری متهم کرد.

عضو اندیشکده مبانی سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت گفت: بزرگترین مانع بر سر راه اجرای سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، عدم توجیه صحیح جامعه و مسئولان نسبت به کلیات سند الگوی پیشرفت است.

قطع همکاری یا به زبان خودمانی اخراج دو استاد دانشگاه بهشتی و صنعتی شریف باعث شد تا جمعی از استادان دانشگاه در نامه‌ای به وزیر علوم، تحقیقات و فناوری اعتراض خود را اعلام کنند.

عنوانی بسیار زیبا بنام " نقش احزاب و نهاد‌های مدنی در افزایش تاب‌آوری اجتماعی"، به نویسندگی قلمی نسبتا توانمند " ندا مرادی"، مرقومه‌ای تقریبا معقول و امیدوار کننده، اما فاقد کارکرد واقعی و عملیاتی. نویسنده در آرمان شهر منطق محور و استدلال گرای خود، اقدام به تشریح چالش‌ها و مشکلات سیاسی و حاکمیتی نموده و استنتاج کرده که راه برون رفت از این وضعیت، مشارکت طلبی حداکثری از احزاب و نهاد‌های مدنی است، غافل از اینکه ساخت سیاسی ایران، تمایل چندانی به فعالیت احزاب از خود نشان نداده و احزاب هم برای بقا و دوام خود، اقدام به تقویت گرایشات محفلی کرده اند. هرچند ممکن است این نگاه و قرائت اعتراضی، شیرینی بیان نویسنده را تلخ کرده باشد، اما سیاست عالمی دارای اولویت برای واقعیت هاست نه حقیقت ها.

کشتی کشاورزی ایران ۴۰ سالی است در فراز و نشیب امواج اقتصاد کشور در حرکت بوده، اما اینکه این راه همان مسیر توسعه بوده و آیا سرعت، دقت، مقصد و جهت آن درست است؛ از جمله مواردی هستند که تحقق آن به قطب‌نما (اسنادبالادستی) و مهارت ناخدای کشتی در راهبری وابسته است.

محمد علی همایون کاتوزیان (متولد ۲۶ آبان ۱۳۲۱ تهران) که در ایران وی را به نام همایون کاتوزیان و در خارج از ایران با کوته‌نوشت نام؛ هما کاتوزیان، می‌شناسند، اقتصاددان، تاریخ‌نگار، کاوشگر علوم سیاسی و منتقد ادبی است. زمینهٔ تحقیق مورد علاقهٔ او مسائل توسعه‌ای مربوط به ایران بوده و تحصیلات رسمی دانشگاهی کاتوزیان در اقتصاد و جامعه‌شناسی است. یکی از نظریات مطرح او، جامعه کلنگی است. بر نظریه جامعه کلنگی محمدعلی همایون کاتوزیان انتقادات زیادی وارد است، ضمن اینکه لایه‌های کاملا واضح و غیر قابل انکاری از حقایق را با رویکردی توسعه گرایانه مطرح می‌کند. قلم کاتوزیان ترکیبی از آسیب شناسی و چالش یابی همراه با جهت دهندگی توسعه‌ای منجر به تقویت ساختار‌ها و ساخت‌های سازمانی- اجتماعی و همچنین تشریح الگو‌های ارتباطی است.

گرچه نابرابری تا کنون محور پژوهش جامعه‌شناسان ایرانی نشده است، اساسا مهم‌ترین علت رشد و کارویژهٔ جامعه‌شناسی و علوم اجتماعی در اروپا فهم انواع نابرابریِ در جوامع صنعتی اروپایی بوده است.

یک استاد دانشگاه معتقد است: «اعتماد مردم نسبت به دولت کاهش‌یافته و برای بازگشت آن، نخست دولت باید یکسری اقدامات تأثیرگذار در کوتاه‌مدت انجام دهد. یکی بودن حرف و عمل مسئولان و همین‌طور صداقت به موقع از موارد بسیار مهمی است که دولت باید به آن توجه کند.»

عضو هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران گفت: مشروطه یک پدیده مدرن ایرانی است که می‌خواهد صورت جدیدی از جامعه ایرانی طراحی کند که گشودگی اجتماعی دارد.

محمود علی‌گو مدیرکل دفتر امور آسیب‌دیدگان اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به طرح شناسایی و ساماندهی کودکان کار و خیابانی، گفت: در سه ماهه نخست امسال ۳۰۰ کودک خیابانی و خانواده‌های آنان مشمول طرح حمایت‌های اجتماعی بهزیستی شده‌اند.

«زنان نامریی» کتابی است از کارولین کریادو پرث، منظور نویسنده از این عنوان این است که در نظام جهانی موجود ساختارها بر مبنای «نادیده گرفتن» جنس زن تنظیم شده‌اند. یعنی در ذهن جهان معاصر زنان هستند ولی انگار نیستند.

اگر مجموعه مصوبات آموزش و پرورش را واکاوی کنیم، نقش فرهنگیان بسیار ناچیز است و این یک نقص بسیار جدی و شکاف عمیقی است.

این بالاخره درست می شود را ما از کجا می گیریم ؟ به دلیل این که ما فکر می کنیم که ما یک وضع خاصی داریم و فکر نمی کنیم که ما هم از قوانین عالم مستثنی نیستیم. همه کسانی که نابود شدند از قبل که نمی گفتند ما قومی هستیم که در حال نابودی هستیم ! ما قومی هستیم که فردا بر ما عذاب نائل می شود. یک بار هم نابود شدند ، از بین رفتند به دلیل این که آن تمیز ، آن تشخیصی که باید در مسائل سیاسی ، در مسائل فرهنگی ، در مسائل مربوط به تعلیم و تربیت ، خانواده حقوق داشته باشند نداشتند و فکر کردند کار درست می شود

پروژ­ه ­های مدرن­سازی شهری بیش از آنکه رویکرد‌های فرهنگی داشته باشند و ویژگی­های منحصربه ­فرد محلات را لحاظ کنند، تبدیل به پروژه ­های سیاسی و سرمایه­ سالار شده ­اند که فراغت، سبک­ زندگی و تجربه‌ی انباشته‌ی افراد را به نفع سود حاصل از سرمایه تحت سلطه قرار داده‌اند. در نتیجه شهرنشینی جدید به ابزاری برای خصوصی­ سازی تبدیل شده و به ساخت شهرک­‌های جدید یا ثروتمندنشین­ کردن مناطق شهری روی آورده است.